Nadiren böyle anlar yaşar insan.
Bilsen nası’da ellerimde düğümleniyor
Yüreğimin gömleği.
Çıkmaz sokakların en dibinde
Nadiren oturan insanlar çıkar apartman kapılarından.
Kartondan çiçek beslemek gibi güzelliğine bakmak.
Dokunup da
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta