Nadiren böyle anlar yaşar insan.
Bilsen nası’da ellerimde düğümleniyor
Yüreğimin gömleği.
Çıkmaz sokakların en dibinde
Nadiren oturan insanlar çıkar apartman kapılarından.
Kartondan çiçek beslemek gibi güzelliğine bakmak.
Dokunup da
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta