Görüşürüz Şiiri - Emrah Gürel

Nadiren böyle anlar yaşar insan.
Bilsen nası’da ellerimde düğümleniyor
Yüreğimin gömleği.
Çıkmaz sokakların en dibinde
Nadiren oturan insanlar çıkar apartman kapılarından.
Kartondan çiçek beslemek gibi güzelliğine bakmak.
Dokunup da
Koklayamamak.
Aşkıma bir yudum su verememek gibi.
Boş odaların tenha köşelerine saklanan
Eskiden kalma bir teyp gibi
Üzeri tozlu raflardan çıkarılmış.
Kalemi eline alıp sana yazdığım bir mektubu
Okuyorsun.
Sana olan heyecanımı yazdığım satırlardaki kız oluyorsun.
Arabanın camından bakan gözlerime ellerim şahit
Dilime veda sözcüğünü nakşetmeden, dön arkana.
Uzaklaşıyorum. Ellerinde verdiğim kağıt.
İlk sarıldığım andaki tebessümün doluyor
Gözlerime.
Yine geleceğim
Gitmemek üzere.
Görüşürüz.