Ağlatan, inleten, güldüren kader!
Onu seviyorum, ağlat diyemem
Farketmez bilmesin, ben neredeyim
O mutlu olsun da görüşmeyelim.
Ağlatan, inleten, güldüren kader!
Oyuncak etme sen beni elinde!
Gözümde, gönlümde, dileğimde de
O mutlu olsun da görüşmeyelim.
Ağlatan, inleten, güldüren kader!
Ben kimselere sır veremiyorum
Ölümüme bile çoktan razıyım
O mutlu olsun da görüşmeyelim.
Kayıt Tarihi : 29.1.2007 12:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ziya Kara](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/29/gorusmeyelim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!