Evimde hanım değilsin. Kurya.
Sendeki bitmeyen, şu şer var ya.
Kalbin kapalı, gözlerin kör ya,
Kıyametin koptuğu gün, var ya.
Seninle, o gün görüşeceğim.
Kendi aklınca, kendin haklısın.
Sır içinde, sırlarla saklısın.
Bunca günahı, nasıl aklarsı,
Kıyametin koptuğu gün, var ya.
Seninle, o gün görüşeceğim.
Bana gül değil, olmuşsun diken.
Dağlar da, parça parça olurken.
Güya, benden intikam alırken,
Kıyametin koptuğu gün, var ya.
Seninle, o gün görüşeceğim.
Mahşerde hesap vakti gelince,
Kitabın solundan verilince,
Günah sevaptan ağır gelince,
Kıyametin koptuğu gün, var ya.
Seninle, o gün görüşeceğim.
Paksoy’uma ettiklerin yeter.
Cehennem ateşi, kordan beter,
Yağın kavrula kavrula tüter.
Kıyametin koptuğu gün, var ya.
Seninle, o gün görüşeceğim.
Kayıt Tarihi : 23.2.2015 13:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!