Görüş Bitti Şiiri - Ahmet Sivren

Bayramı bekler gibi beklersin görüş gününü…
Yaklaştıkça o gün, heyecan sarar bedenini;
Saatten ayırmazsın gözünü…
Çünkü göreceksindir sevdiklerini…
Kulağın kapıdadır, gardiyanları beklersin,
“Gelseler de bir an önce ‘görüş’e çıksam” dersin.
Daha bir artar heyecanın ayak sesi işitirsin,
Demir kapı açılır gürültüyle, sen sevinirsin…
Adını söyler memurlar; dünyalar senin olur,
Gelmiştir görüşçün anlarsın, merakın son bulur.
Aramaların ardından yürünmez, sanki koşulur,
Ayakların seni görüş mahallinde durdurur.
“Açık görüş” ise o haftaki görüşün;
Çok daha farklı bir heyecan sarar seni.
Nevaleni hazırlayıp ikramlık götürürsün,
Dokunur, sarılır, öper, koklarsın sevdiklerini.
Kapalıysa görüşün; ‘kalın cam’dan bakışırsın,
Telefon ahizesinden hasretini anlatırsın.
Doyamazsın sevdiklerine ama n’aparsın,
Hapishanede mahkûm, ‘F Tipi’ zindandasın.
Muhabbete başladın mı zaman su olur,
Çocukların, annen, baban, yârin derken, bitiverir…
İki kelimeyle memur ‘yıkar’ seni sanki!
Sevdiklerinden ayırır “görüş bitti” sesi…

(Ankara, 2009)