Görürsün Şiiri - Adem Ulutaş

Çölün  sıcağında susuz kalınca
Her baktığın yerde vaha görürsün
Mecnun gibi aşktan lezzet alınca
Aynada kendini leyla görürsün

Ümit bağlar kula edersen meyil
Unutur Allah'ı olursan gafil
Kalbim temiz diye güvenme cahil
Nefsini her şeyden ala görürsün

Şu yalan dünyaya verirsen değer
Ene diyen kibrin göklere değer
Şeytanın atına binersen eğer
Görmediğin kadar bela görürsün

Ediyorsan  küfür ehline hizmet
İnkara düşeni bulur hezimet
Allahın yolunda çekmezsen zahmet
Cennetliğim diye rüya görürsün

Senin olmayana edersin tamah
Ebedi aleme taşırsın günah
Kullarından razı olmazsa Allah
Yağar başımıza kaya görürsün

Nefis ki insanı düşürür dara
Açar can evinde onulmaz yara
Girince anlarsın Adem mezara
Bir hevestir yalan dünya görürsün