Görürsün Şiiri - Muammer Yalçın

Şimdi görmüyorsun ilerisini
Ömrün heba olduğunda görürsün
Olan güzelliğin siler izini
O gül yüzün solduğunda görürsün

Boşuna geçerse gençliğin yazık
Yüzümüze bir bak örneği bizik
Cehren de belirir kalın bir çizik
Saçına Ak dolduğunda görürsün

Hayat baharını kışa çevirir
Kuru kenger gibi yelde savurur
Yıllar seni değiştirip evirir
Gençliğini çaldığında görürsün

Türlü türlü hastalıklar türeyip
Hiç halini soran olmaz arayıp
Çoluk çocuk başucundan ırayıp
İhtiyarlık geldiğinde görürsün
Yapayalnız kaldığında görürsün

Bir gün bir Cami de Selan verilir
Bedenin üç metre beze sarılır
Her yaptığın işten hesap sorulur
Yalçınım sen öldüğünde görürsün