Görürsün Şiiri - Kürşat Sungur

Enginlerde kanat çırpan
Yükseği nereden bilsin
Hele sen biraz palazlan
Uçar, dört yanı  görürsün

Yol yokuşa dayanınca
Güneş doğup uyanınca
O tatlı canın yanınca
Suyu, hamamı görürsün

Bir karanlık gece çöker
Ruh bedende azap çeker
Dostlar kaçar teker teker
Derdi, dermanı görürsün

Kabe sanıp tur döndüğün
Eteğine yüz sürdüğün
Yolunda canlar serdiğin
Hanı, sultanı görürsün

Bilge olmayan kul fakir
Defterde hesap birikir
İnsana yoldaş gerekir
Canı, cananı görürsün

Vururlar sırtına yükü
Düşmesin tut sıkı sıkı
Dilinde bir garip türkü
Sazı, kemanı görürsün

Gözyaşların göle döner
İklim birden çöle döner
Dönmem diyen bile döner
Tozu, dumanı görürsün

Yiğit sanıp sır verdiğin
Yüreğinden kor verdiğin
Sol yanında yer verdiğin
Falan, fişmanı görürsün

İşin en çetrefillisi
Gör ki erkeğin zillisi
Etrafında aksi aksi
Yanan, döneni görürsün

Peşi sıra sövdüğüne
Her kapıdan kovduğuna
Bir lokma ekmek uğruna
Omuz vereni görürsün

Herşey işte ulu orta
Bir düdüğe beş yumurta
Alanları tarta tarta
Kantar olanı görürsün

Buğday eksen tarla yanar
Çekirge de eder zarar
Rüzgara etme intizar
Belki harmanı görürsün