Hiçbir şey yazmadan da anlatırdı gözlerim
Görebilseydin
Bakışlarım haykırırdı yazamadıklarımı sana
Dokunabilseydin ellerim kuru bir yaprak gibi
Titrerdi avuçlarında
Konuşmadan da anlatırdı dudaklarım
Gözlerim kapalı sana uzandığında
Kendi hücremde çürüyüp yok olduğumu
Bir ışık beklemeden karanlığıma sarıldığımı
Üşüyen yüreğimi yaldızlı iki lakırdıya
Yabancı hiçbir avuca bırakmadığımı
Anlardın ben diye baksaydın bana
Ne adı var ne sanı
Ne de tanığı
Ne yıl var geçmişimizde
Ne baş başa geçirilen bir vakit
Anıları olmayan delilsiz bir yaşam
Titreyen yüreğime ispatım yok
Yaradanım dan başka
Susmalıydım belki de
Hoş söylediğim bir şey de yok
Sığındığım satırlarımdan başka
Parça parça bölünmüş hayatımın
Hep ortasında var olduğunu
Bakmak isteseydin ön yargısız
Görürdün elbet…
01.01.2009 Saat:09.07
Dönay KurtKayıt Tarihi : 1.1.2009 09:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne baş başa geçirilen bir vakit hüzün dolu ama birileri bunun farkında değil tebrik ederim
Ne baş başa geçirilen bir vakit hüzün dolu ama birileri bunun farkında değil tebrik ederim
Ne baş başa geçirilen bir vakit hüzün dolu ama birileri bunun farkında değil tebrik ederim
Ne baş başa geçirilen bir vakit hüzün dolu ama birileri bunun farkında değil tebrik ederim
TÜM YORUMLAR (12)