GÖRÜRDÜ VEYSEL*
Onun iki gözü kördür dediler
Gönül gözleriyle görürdü Veysel.
Yaşamı bir ömür çordur dediler
Gönül gözleriyle görürdü Veysel.
Bir sonbahar doğdu tarla yolunda
Anası sırtladı orak kolunda
Koşturup seğirtti kendi halında
Gönül gözleriyle görürdü Veysel.
Çiçek gözlerini aldı elinden
İndirmedi sarı sazı dalından
Birlik beraberlik aktı dilinden
Gönül gözleriyle görürdü Veysel.
Atatürk’ü sevdi cumhuru sevdi
Atatürk gözünde büyük bir devdi
Yanlışları yerdi doğruyu övdü
Gönül gözleriyle görürdü Veysel.
Dünyasında kanat çırptı engine
Bütün herkes saygı duydu kendine
Körükle gitmedi asla yangına
Gönül gözleriyle görürdü Veysel.
Hürmetli’yim ışık verdi yol verdi
Diktiği fidanlar körpe dal verdi
İnleyerek arı gibi bal verdi
Gönül gözleriyle görürdü Veysel.
04.01.2023 Ank.*
Kayıt Tarihi : 28.2.2023 18:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!