Bir kış akşamıydı sana rastladığım, kalbime sızar gibi aktın.
İncecik bir kar tozu griye çeviriyordu simsiyah gökyüzünü.
Örtemiyordu buğday sarısı dalgalı saçlarını mavi beren.
Sımsıkı sarıyordu kolların bedenini, mantonun üzerinden.
Vitrin ışığı yansımıştı pırıl pırıl gözlerinden gözlerime.
O solgun, kırmızı tebessümün silmişti endişeyi yüreğimden.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta