Görür Şiiri - Aşık Akif Timurhan Zevraki

Gaflet deryasına dalıp uyuyan
Devlet dünyasını elbet boş görür
Kerahette günden güne büyüyen
Keramette kendisini baş görür

Buz bağlamıştır da gönlünün gölü
Güz sanır dünyayı dürzünün dölü
Nimet bilmez nankör olmuş da ölü
Ahirette türlü çeşit düş görür

Söz mü söylenir ki sersem sapığa
Kutb ül arifim der sorsan kopuğa
İskandil eylesen çıkmaz topuğa
Nefsini bir derya nazı duş görür

Kaburgası kalın işlemez modül
Fasıklardan farksız fitneden fodul
Anası malum ya babası meçhul
Mayasın bey madasın berduş görür

Kibri görülmez ki hiçbir uluda
Köroğlu olmuştur sanki Bolu’da
Havalanmış burnu batmış buluta
Göyakim gövdesin huma kuş görür

Şükür nedir bilmez nanca şişirsen
Payı peşincedir neyi pişirsen
Yanılıp sen ona bir iş düşürsen
Ağrı Dağından daha yokuş görür

Zevraki kınayan ey kara cahil
Zülfe bağlı akıl olmaz mı zail
Ayı dahi olur amma ki ahil
Zıpırlığın zincirden hoş görür