Görünüşe Bak, Görünüşe!

Sözünden, dürüstlüğünden ayrılmaz
Mücadelesinde asla yorulmaz
Adaletten bahsederse hiç bıkmaz,
Yahu senden hoppa, züppe olamaz!

İslam deyince tüyleri kabarır
Hicivde tek kral! Saçları ağarır
Küfürde rengi solar ve sararır
Hoppalıklar ancak bunda aranır

Görünüşe bak, görünüşe hele
Böyle giderse sırtı gelmez yere
Nankör pisliklerini vermez ele
Bir gün umutsuzca ararsın çare

Çizmiş rotayı ayrılmaz bu yoldan
Saldırır siyasete dört bir koldan
Sınıfa gelir; bahseder, sağdan soldan
Haberin olmaz, cennetteki şoldan

Söz dolaşır; İmam Hatipler kapalı
Aradaki katsayılar fazlalı
Hükümet bu konuya el atmalı
İçindeki kurtları salmalısın!

Törenlerde söz açar adaletten
Bana bakınca dolar dalaletten
Toplantılarda bahis şeraitten:
Yahu ne anlarsın medeniyetten…

Namazını uzun kılar; sözüm yok
Kara cipi var; belli, zekatı çok
Din elinde oldu alet, yaptı b*k
Zaten inanmam bunlara karnım tok!

Sinirliyse durmadan anırır
Kızdıysa hemen üstüne saldırır
Mecbur dinleriz, durmadan bağırır
Şeytan bile bundan korkup sakınır!

“Saç” deyince yürek taş gibi olur
Bir çatar ki “ruh” olmuş gibi solur
El vurur saça! “Kriz”le kendi sorur:
“Müslüman mısın? ” Saç başını yolur.

Unutma! Adalet mülkün temeli
Budur İslam’ın yegane emeli
Her sözünde bunu iyi demeli
Her lafı lokma diye yememeli!

2008 Malatya