Ey Gönüldaş!
Aşk meclisi sırlı olur,
Zâhidlere bar görünür;
Çok ledûni yanan bulur,
Güzel elbet ar görünür..
Şeb-i Ârus Aşkla ölüm,
Aşksız bilmez tabi gülüm,
Ehli dünya için zulüm,
Zirâ mezâr dar görünür..
Fâni yâre Hakk akseder,
Nazarıyla kalp rakseder,
Elest'teki Aşk nükseder,
Mecâzlarda Yâr görünür..
Yansımaya kanan kişi,
Perdelerden bilme işi,
Sanma sakın mecâz bişi,
Hakk aksiyle var görünür..
Bakışından kement takar,
Nasıl eder ateş çakar,
Duman tütmez lâkin yakar,
Mecâz yârdan nâr görünür..
Fâni yârda yoktur sefâ,
Bulun ancak onda cefâ,
Çıkarına sen bir defâ,
Ters düş de gör mar görünür..
Oyna, eğlen dünya yalan,
Kim güldü ki, kimdir kalan?
Kul hakkını bilmez çalan,
Gâfillere kâr görünür..
Gönlün nefse kinlemesi,
Aşk derdinden inlemesi,
Adem kuldan dinlemesi,
Zâhid kula zâr görünür...
Kayıt Tarihi : 1.4.2016 16:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!