GöRÜNTÜM e KANMA Şiiri - Hamit Kalkan

Kül deyip geçme
Sinemdeki toz yığınına
Yaklaştıkça nefesin
Savurdukça anlarsın
Derinden beni yakan şeyin
İçinde köz olduğunu.görürsün.

Sessiz duruşuma kanma
Fırtınadan önceki son halimdir
Koparsa kıyamet yüreğimde
Saklanmaya yer ararsın kuytu yerlerde
Her ne kadar fer’i kesilmiş gibi olsa da.
Az dikkatli bakarsan karanlığına
Şimşek çakan göz olduğunu görürsün.

Hüzünlüdür duruşu yüzümün
Kırış kırış hali seni aldatmasın
Efkardan bu hale geldi
Yoksa yangınların
Taht kurduğu yaştayım.
Sevdamın kokusunu aldığım anda
Gülen bir yüz olduğunu görürsün.

Ne ibadetimsin ne mabetim
Yokluğundur benim kıyametim
İki büklüm oluşum sevgimdendir
Sanma ki yaşlılıktan bükülen belim
Adı sensizlik olursa
İşte o zaman kalmaz merhametim.
Beni yaşatan umutlarda
Verilen söz olduğunu görürsün.