Gök çekilirken üstümüzden
kuşların uçmayı unuttuğu mevsimde
hangi kafalardan hangi yüreklere
çalkalanıp durmuştu Haliç
karışıp tumturaklı cümbüşlere
rüzgâr kendi ıslığında yıkanmalı
kimi insanın gülüşü de öyle
en son kim su vermişti sahi
sevgilerde açan küskün çiçeğe
neresine teyellediler çağın
kim bu köpük köpük atlarıyla
bulvarda baygın şarkıların
nasıl da gemi almışlar azıya.
1984
Kayıt Tarihi : 5.11.2018 08:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!