En eski yalnızlığımdır aşk benim
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Devamını Oku
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Görüntüden Yansıyan
Parlayan titrek solgun bir ışıktı
Karanlıktan geceyi aydınlatan,
Kalın sır perdesinin durgun kesif
Dumanını şafakta sende aralayan.
Bedenini zorlayıp dağlayandı
Soğuk demirin korlanmış nefesi,
Ansızın yüreğine düşüveren nur
Elbette ferahlatan huzurdu içini.
Ağlayan ne bir tek sensin burada
Ne de senden uzaktadır bir ötesi,
Damlasız gözyaşı dökmekte hep
İçindeki çocuğun ölümcül gözleri.
İbrahim Soyalar
..........................
Mükemmel bir çalışmak, kutlarım İbrahim Soyalar bey.
güzel ve anlamlı şiirinizden dolayı sizi kutlarım on puan ve listemde
kalemine sağlık yürek sevinciniz daim olsun
Güzel bir calisma...Tebrikler
..Güzel, Hatasız VE Ustaca Paylaşıma Teşekkürler..
içimizdeki çocuk ve ölümcül gözleri...düşündürdü dizeleriniz.....tebrikler...teşekkürler.....
çok çok etkiliydi ibrahim bey. cani yürekten tebrik ediyorum. tam puan+an.
muhabbet ve selam ile
Tebrikler İbrahim bey kutlarım
Yüreğinize sağlık.Konusu ve içeriği bakımından güzel işlenmiş şiirinizi yürekten kutlar , başarılarınızın devamını dilerim...
KUTLUYORUM KALEMİNİZE SAĞLIK SAYGILAR HASAN KARABAY
Bu şiir ile ilgili 166 tane yorum bulunmakta