Yaşam deneyimi
Sezgilerle beslendiğinde,
Geleceği görüntüleyen
Beyindeki ışınımdır belki de...
Sanki,
Kaderinin senaryosu önümde,
Okuyorum geleceğini
Ve görüyorum,
Bir kafese gireceğini...
Belki de yazılan budur.
Bugün,
Mutluluk saçarken sen
Nasıl derim sana dur?
Umutların büyük büyük,
Küçük omuzlarına
Aldığın bu ağır yük
Solduracak yüzündeki
Pembe açan gülücükleri
Ve sen,
O eski sen olmayacaksın artık.
Ezildiğini bile bile
Bu yaşananlar kader diye
Katlanacaksın ömür boyu
Bitmeyecek bir çileye! ..
Ve bir gün,
Gerçeği arayacaksın.
Dönüp ardına baktıkça
Belki de ağlayacaksın...
Saçların ağaracak,
Ancak,
Yaşam geçmiş olacak
Geride bir resim gibi
Kucak kucak
Yığılı anıların kalacak...
(İstanbul,19.01.1997)
Mustafa Süreyya SezginKayıt Tarihi : 28.5.2002 11:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!