Görünmüyor Şiiri - Mircevat Ahıskalı

Ey azizler ne zamana geldi ki,
İnsaf mürüvvet, ar görünmüyor.
Koca meydan ne ellere kaldı ki,
Âşıklar çoğalmış, yar görünmüyor.

Şeytanî vaaz okur, rahmanî susar,
Suçlular suçsuzu kanunen asar,
Eğriler dünyanın düzünden küser,
Eğriye bu meydan dar görünmüyor.

Meydanda tilkiler kurmuşlar seyran,
Serçeler kartala okurlar meydan,
Aslanlar çakala bakarlar hayran,
Ortaya yakışan er görünmüyor.

Her yan kara diken, solmuştur güller,
Ötüşür kargalar, susmuş bülbüller,
Sürülmüş ellerin karışmış diller,
Bir öncü olacak ser görünmüyor.

Al-verci elinde kızışmış Pazar,
Hainler halkına kara gün yazar,
Herkes yurt için, arayı kim bozar?
Bağ bahçe içinde bar görünmüyor.

Mertlik destanı söylenir dilde,
Namertler fendi işler amelde,
Acizler yaşarlar tatlı hayalde,
Tatlı hayalden bir kâr görünmüyor.

Uyuz keçi deve diye satılır,
Vatan, millet, yurt paraya satılır,
Göz kararmış, mert paraya satılır,
Suçluya çekilen dar görünmüyor.

Bu dünya bozulmuş dönmüş alt üste,
Kardeş kardeşine giriyor kasta,
Güven kalmamış ne yar ne dostta,
Var devlet içinde var görünmüyor.

Kocası dillenmez buyurur karı,
Evlat babasına çektirir zarı,
Yukarda görmedim hiç ihtiyarı,
Dönmüşler imandan nar görünmüyor.

AHISKALI anlamazsın hayatı,
Bilmezsin dünyayı, bu siyaseti,
Dile ALLAHINDAN hayır niyeti,
Bir taraf çıkmaya yol görünmüyor