Görünmüyor Şiiri - Sait Yalçın

Aşka aşık oldum yanar gezerim,
Dünyada mutluluk yalan; sezerim,
'Yalnızlık çıkar hep falımda' derim,
Mutluluktan yana fal görünmüyor...

Kafamı bozmuşum güzel biriyle,
Mest etti o beni tatlı diliyle,
Sürükleniyorum aşkın seliyle,
Tutunacak tek bir dal görünmüyor...

Gül yüzü,gözleri,o narin eli,
Yarimin aşkıyla olmuşum deli,
Başımda esiyor hep kavak yeli,
Ondan başka rüzgar,yel görünmüyor...

Kapılmış gitmişim ben bir hayale,
Yüzü aya benzer, kaşı hilale,
Nasıl düştüm bilmem acep bu hale?
Seraplar kaplamış,çöl görünmüyor...

Ne ekersen onu biçersin bir gün,
Belki yarın olur,belki de bugün,
Tonlarca yaş döksen ne çıkar her gün?
Hayatından memnun kul görünmüyor...

Dünya senin olsa gör neye yarar?
Çuval çuval para,pul neye yarar?
Mutluluk yok ise mal neye yarar?
Mezara gidecek mal görünmüyor...

Üzülme be Aşık Oğuzhan boşa,
İster mes'ud,ister matemle yaşa,
Yazılan ne ise o gelir başa,
Nasipten öte bir yol görünmüyor...