Görünmezlik Şiiri - Naki Aydoğan

Güneş battı ortalık karardı.
Lamba yandı.
İşte akvaryumda bir balık gibiyim.
Lamba söndü.
Yatağa girdim yavaş yavaş denizlere açıldım.
Gözlerim kapalı baksam karanlık.
Bakmasam hayallerim bana bakar.
Ne karanlık ne aydınlık.
Düş kurmanın rengi var mı?
Ya renkli rüyaların ışığı…
Her şeyi yeri gelir görürüm ama ışıksız.
Zamanı bile zamansız.

Sana ansızın âşık oldum ve zamansız sevdim.
Bakmadan görmeden sevdim.
Orada duran bir insan, ne güzel bir kadınsın.
Ne güzel konuşuyorsun ne içten gülüyorsun.
Güzeli sende gördüm ne güzel oldum.
Âşık oldum aşkına.
Âşık olasın aşkıma.

Senin görünmezliğinde güzeli iyiliği mutluluğu gördüm.
Ne akıllısın aklımı alıyorsun.
Ne çok haklısın hakkımı alıyorsun.
Geri almak istemiyorum.
Sana bakıp seni görüp ön yargılarla didiklemek istemiyorum.
Âşık oldum bana görünmez oldun.
Baksam görmeye çalışsam yanıyorum sana.
Çok güzel bakmak isterdim görünmezliğine
Sende bana âşık olasın diye.

Şair her şeyin görünmezliğine bakar.
Çoğu zaman kendi görünmezliğine düşer.
Ayakları yere basmadan kırlarda gezer.
Boşlukta sonsuz köprüden geçer.

Sana baktıkça âşık kendime döndükçe şairim.
Her şey geçici görünmezliği kalıcı bana.
Dünyayı yeniden kurarım.
İstersen çocuklarımız olur bir bakarız.
Her şeyin görünmezliğini bir yaşarız, mutluluğu.