Ne acıdır güneşin batışı
Demir parmaklıklar arkasında
O an hatırlanır özgürlük acısı
Pirayenin bakır saçlarının hatırası
O an hatırlanır
Kızıla çalan maskarası
Bakmayın,
Ey deniz ve gökyüzü
Yatağına tek başına uzanmış
Onu tek bekleyen karanlığın yüzü
Nazım'ın hapsi 4 duvar parmaklık
Altı-Sekiz metrekare
odası
Kapitalistler;
duvarsız, parmaklıksız mapuslar
inşa etmişler bize
Ne acıdır güneşin batışı
Parmaklığı olmayan mapushanede
Bakır, demir, tunçtan aletler
Tutuşturdular ellerimize
Sabah sekiz, akşam sekiz
Nerede o hür gökyüzü ve deniz
Görünen bir engel yok
Ama nerede o hür gökyüzü ve deniz
ve en kötüsü
Yaşamaktır beraberce
Mapusta olduğunu bilmeyenlerle
2 lafı bir terkide edemeyenlerle
Ey balık, yoktur sana hiç saygım
Yaratılan her girdabı, sonsuz sanırsın
2 tırnak yeme, 2 kırık testiye ev diye
aldanırsın
Ne acıdır güneşin batışı
Avuçlarında tutamadıktan sonra
Güneşi ve ayı
Yıldızların altında
Çimenden halılara uzanıp
Gördükten sonra; venüsü, büyük ayıyı
Sabah sekiz, akşam sekiz
Nerede o hür gökyüzü ve deniz
Ve nerede o Nazım'ın
Hürriyeti koklayan bakışı
Kayıt Tarihi : 28.5.2017 13:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Biz kölelik bitti zannediyoruz. Ama kapitalistler insanoğlunun zayıf yanlarını kullanarak (zengin olma, patron olma, çocuklarının geleceği ....) insanları 4 duvarların içine hapsetti (iş yerlerine). Yanlış hedefler uğruna KENDİ KENDİMİZE köle olduk. Bize sundukları şeyse kesinlikle mutluluk değil.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!