Görünmez Gölge Şiiri - Cemal Karsavran

duman sarmis her bir yani
kömür kokulari düser toz toz
nefessiz kalinan gecelere
havada gri bulutlar kizila çalar
kadehlerde durulur yorgunluk
geceyi böler bir ayak sesi
mutlulugun kendisidir gelen

tek tek görünür uzaklarda
kaybolur gece ay ve yildizlar
perdeleri kapatmadan seyre daldigim
uykusuzluk gözlerimde süzülür
sen olursun gelgitlerle vuran kiyilarima
canlanir hayat verirsin muammali
tebessümlerim kalir elimde

ne günden kalan yorgunluk
ne o kosusturmalar/kaybolur
hani aksam olmaz derken
nasilda bitirmisim günü sen diye
acilari sizilari atip kenara
dostun tatli sözüyle gülüp eglenip
kahreden anilarin ertesinde

ay kiz dans eder penceremde
ates böcegi konar dudagima
düslerime tasidigim sarkilarda adin
onsekizinde gençligim canlanir
hayal meyal mutluluklarim
yalnizligim dagilir hatiralarla
görünmez gölge olup gözlerimde

26-03-2003