Görünmez Düşman Şiiri - Mervenin Biri

Yine tanımlanamaz hisler içindeyim.
Ben mi onların içindeyim, onlar mı benim içimde ?
Bazen tadı damağımda kalan bir rüya gibi
Güzel ama eksik..
Bazen geriye dönüp bakamayacağım kadar seviyesiz.
Bazen sonu en başta okunmuş bir roman gibi
Etkisiz.
Ama sonrası hep aynı
Derince bir yalnızlık
Acımasızca beni benden koparan,
beni başka bir bene dönüştürüp
yeniden bana sunan
Tam ona alışmışken yeniden ayıran
Görünmez bir düşman
Bense iki yüzlü bir gıybetkar
Onunlayken emrine amade,
onsuz arkasından sövüp duran
Aramıza giren yok, beni kurtaran yok
Gözlerimin içine bakıp beni anlayan yok
Ben konuşamam ki zaten
Henüz yeni yazabilmişken
Nasıl konuşabilirim ki ?
Omuzuma dokunan bir el olsaydı oysa ki
Yazmadan önce konuşabilirdim
Veyahut susardım
Sadece yere bakardım
Ve ağlardım
Bir dost eli dokunsaydı eğer
Bir dost eli..