Görünmez Bağlar Şiiri - Hüseyin Turhal

İnsan, görünmez iplerle bağlıdır geçmişine. Attığı her adım, söylediği her kelime, bir zamanlar başka bir yerde yaşamış başka birinin yankısıdır. Bazen bir melodi duyarsın ve o melodi, hiç tanımadığın bir dedenin çocukluk hatırasını canlandırır. Bazen bir koku, hiç bulunmadığın bir odaya aitmiş gibi gelir. Bu ipler, bizi boğmaz; aksine, bu büyük zaman tünelinde yalnız olmadığımızı fısıldar. Biz sadece kendimiz değiliz; biz, bizden önce yaşamış herkesin birikimi, söylenmemiş sözleri ve yarım kalmış rüyalarıyız. Bu, hem bir yükümlülük hem de tarifi imkânsız bir konfor. Bir an durup, o görünmez bağların tenindeki serin dokunuşunu hisset.