Görünmez Ama Tarifsiz Şiiri - Sinem Taş

Bir zamanlar kütüphanede adımız vardı,
Bir sayfa ümitle, bir sayfa küskünlükle,
İster yaz, ister karala, hepsi sende saklı.
Engeller bile kalktı, ama kalbim sana bağlı.

Sözler yetmiyor, gözler doluyor
Bir tek Allah biliyor, içimde ne oluyor?
Kalbimde değil sadece, ruhumda da iz.
Bir sevda bu görünmez ama tarifsiz.

Bir bakışın yetti, dünya daraldı o an,
İçimde bir kıyamet, gözlerinde yanan.
Sen bilmezsin ama ben hergün ağladım.
Allah'tan ümit kesilmez bu söze dayandım.

Onu görmedikçe eksik bir yanım,
Her gece düşüyor rüyama canım.
Göremedik kelimeleri, sustuk kaçtık.
Adını bile anmadan sevmenin acısını taddık.

Bir iz kaldı kalpte, silinmez artık.
Ne rüzgarla geçer, ne sensiz biter.
Yolumuza taş koysada kaderin eli,
Ben susarım... Ama vaz geçmem sevmekten seni!

Belki bir gün döner zaman,
Suskun kalmaz bu yürek, dayanmaz hicrana.
Gözlerindeki ışık yeter bana,
Ben beklerim seni sevdan hatrına.