Bir çok şey akıp gitti zamanın elinde...
Hayaller yenik düştü karamlığa.
Aşk, sevgi, güzelliğe dair ne varsa,
Bütünüyle yalanın ardında kaldı.
Çaresizlik, sokak aralarında utanç verici manzaralar,
Görmesinler diye oyulmuş gözler,
Sonsuza dek mühürlenmiş dudaklar,
Her an bir hayatın tetikteki parmağın,
Vicdanına bağlı olması...
Bütün bu olmaz olsun dedirten rezilliklerin,
Görünmeyen yüz olması.
Yani karanlıkta bir yüzün sadece bir tarafına ışık vurması.
Ne kadar üzücü öyle değil mi?
Ama kime ne ki bundan...
Kayıt Tarihi : 1.2.2006 18:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!