Görünmemek Şiiri - Oğuz Ateş

Çünkü ey görünmemek sen o sinsi fısıltı!
En lanetli adısın huzurdan kovulmanın

o kasvetli mezarlıkta tabutlar açıldığında;
Hortlamış zombilerin mızrağıyla kanarsın
Mezarda Cübbeli pelerinler savrulur.
Cesetler kefenlerin tapınağında ulur..
tapınağın sunağında Kudurgan hayvanları
Kokuşmuş memelerden emzirirsin öfkeyle...

Tersistavrozlarla pentagramlar Çizip
vahşetin sunağındavesveseler verirsin
Mezarlığın labirent zindanında gizlenip
Satanist bedduayla şahdamara dolduğunda..
İntikamın balçıktan nefretle alındığında
Esfelisafilindir artık senin mekanın
Nefisleri yırtarak ortasından nefretle
nefislerin çıbanında uluyan canavarsın
ya da korkunç mahluklardan çalıntı bir sanrı
yok yok bataklığın dibinde uluyup gürültüyle
bataklıktan sıçratılmış balçık kadar gerçeksin.

şerrini çoğaltıp öcalıcı lanetle
müminleri kargılarsın gürültüyle ey kibir!
sırtlanların soluduğu çatallanmış sunakda
nefsiemmarenin rengi zehrinde birikir
Hermafrodit uzvundan dökülür salyalarla
Cübbelikeşişlerden devşirilen sesin

boynuzların çatallandığı meskene sürülmenin
en zehirli mızrağını kuşanırsın putlarla
putperest mahlukların tapındığı zehir
tapınak sunağında tershaçlarla birikir
vesvesen zehirzıkkım ağızlara çizilirken
şerrini kustun göze görünmemenin
Çünkü ey görünmemek sen o sinsi fısıltı!

En lanetli adısın huzurdan kovulmanın