Görünenler Şiiri - Altay Taşkın

Matlaşmış atmosferin bulutları arasında uçuşmuş
Kimbilir belki de sadece üzgün olduğu içindi yalnızlığı
Ne soruyordu ne de konuşuyordu
Sadece bakıyordu derinden ta uzaklara
Güldü bir ara kısık kısık
Güneşin batışındaki o kızıllığı görüyordu
Şimdi gözlerinde
Dudakları büküldü
Gözünde sanki bir damla deniz birikmişti
Aksa diyordum o an dünya dolar da taşar gibi göründü
O kadar yalnızdı ki ölümsüzdü hayat ona göre
Ne bir acı ne bir gerçek
Yalnızlık sadece hüzünden ibaret