Dünyada yaşadıkça sev Allahını,
Hiçbir insanın asla alma ahını.
Dünyanın yaratmış o her şeyini;
İnsanını,bitkisini,hayvanını,dağını.
Dünya dostları ölünce gelmez seninle,
Ancak seninle gelir, ne yaptıysan elinle.
İyilik yap her zaman, malınla ve mülkünle.
İyi geçin bu fanide,sen öyleyse herkesle.
Ne güzel donatıp yaratmış kulunu.
Ağzını, burnunu ve hem kolunu.
Gözde vermiş görmek için yolunu,
Akıl vermiş ve demiş,düşün bul doğrusunu.
Görmemiz gereken yol ne asfalttır ne şose,
Dostum sen bilirsin,bu yolu anlat herkese.
Artık birbirini hor görmesin hiç kimse.
Ne olurdu tüm insanlar yaradanı nı sevse.
Kayıt Tarihi : 2.12.2003 12:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!