Oturup bir tepeye yahut bir akşam vakti seyahatte şehrin ışıklarını seyre koyulursun ve o ışıklar aydınlatır ya ruhunu
Kim bilir içinde nice ışık var, kim bilir onlar ne derece aydınlatır seni
Bilmezsin...
Zaman zaman çıkmalı insan içindeki bir tepeye, seyahate
Hep kendisinde bulunan, yanan ışıklar huzur vermeli ruhuna
Kayıt Tarihi : 29.4.2019 17:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!