Görünen Nehirler Şiiri - Veyis Veyis

Ne çağlayan nehirlerin sellerini gördüm,
Hepsi diz boyunda kaldı,
Ne küçük dereler,çaylar gördüm,
Yanan yüreğimi benliğimden alıp götürdü.

Ne faniler gördüm ölümden korkan,
Azrail’i sırtında taşıyan imansızların yalvarışını duydum,
Kendimi buldum ecelin yanında sarhoşken,
Karanlık gecelerde uçurumlar da Azrail’e dolaşan.

Deli gibi seven mecnunu gördüm imrendim,
Her güzelin peşinden koşanlardan iğrendim,
Bir bilsen nasılda seviyorum seni,
Beni sana yazıyorum.

Ne nehirleri gördüm yolcusuna su vermeyen,
Ne edebiyat yazanları bildim dil bilmeyenler,
Ben aşkımı göğe kazıyarak yazıyorum,
İçimde olan sevgiyi özgürce sana adıyorum.