Bu yaz Kars’a gittim Köye varınca
Çok heyecanla mahalleye girince
Bizim eski evin halini görünce
Başımı dumanlandı biran ağladım
Camları kırılmış yeller esiyor
Kilim ve halı öylece duruyor
Kap kacaklar sahipsiz duruyor
Bu halini görünce bir an ağladım
Eskimiş Anahtar paslanmış
Eski evimiz dağa yaslanmış
Tarih kokuyor biraz hislenmiş
Bu halini görünce bir an ağladım
Baktım sokaklar boş kalmış
Harman yerini dikenler almış
Meydansa çakallara kalmış
Bu halini görünce bir an ağladım
Yok olmuş o eski günler ve neşe
Bir selam vereyim bir arkadaşa
Köyde yalnız kaldım tek başa
Bu halini görünce bir an ağladım
Nerde o oyun oynadığımız yerler
O sokaklar o güzel harmanlar
O çocuk arkadaşım güzel canlar
Bu halini görünce bir an ağladım
Tahsin çok anlatma hüzünlenme
Bu dünyadır asla kata güvenme
O günler maziydi bunu bil amma
Yine de bunu bilerek biran ağladım
Ankara- 16.10.2025
Kayıt Tarihi : 31.10.2025 23:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi: Köy özlemi




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!