Eline almadan çalmaya başlar
Aşıklar duvarda sazı görünce
Bir evlada bir de sofraya bakar
Analar tez doyar azı görünce
Önce davet ettin sonra yok saydın
Gönül zincirini sen de kırsaydın
Elini tutmaya fırsat verseydin
Maşallah derledi bizi görünce
Can evin nedense teki bilmedi
Unutmam deyişin gönül almadı
Senle sensizliğin farkı kalmadı
Gönlümün düştüğü aczi görünce
Senle yalnız aynı dünyada varım
Aşılır zamanla bu garip zorum
Azrail'e bile hoşgeldin derim
Ömrüme koyduğun haczi görünce
Kayıt Tarihi : 5.4.2018 17:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Melih Çetin](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/05/gorunce-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!