Görün Şiiri - Ayhan Okumuş

Bomboş kaldı izmitimin o güzelim sokakları
Depremzedem ağlıyor dinmiyor göz yaşları
Ne tencere kaldı ne tava kaynamıyor aşları
Bir ekmek için nöbet tutan insanları görün

Karda kışta buz gibi soğuk yerlerde yatan
Derdi kederi yumak yapıpta kalbine atan
Bırak sıcak çorbayı kuru ekmeği unutan
Açlıktan nefesi kokan insanları görün

Kimi yuvasını kaybetmiş kimi yavrularını
Yüreğinde taşıyorlar depremin sancılarını
Yaşamayan ne bilsinki onların acılarını
Sefalet içinde kıvranan insanları görün

Nice mutlu yuvalar yıkıldı toz duman aldı
Nice yetim öksüz çocuklar sokakta kaldı
Bedenim eridi gördükçe yüreğim yandı
El açıp ekmek dilenen çocukları görün