aşksız gecelere inat
hırsla
açtım kapımı aşka
eski bir anıdan
koptu geldi esintisi dilsizliğin
kanıma işleyen sensizlikle
korku nedir bilmeyen
türküleri bastı eşkıya
hoyrat ellerini uzatıp
söküldü bakir yürek
kızgın demirlerle dağlandı gözler
kara bir çizgi çekildi ışığa
girmez artık odamdan içeri
incecik de olsa bir huzme
kendinden geçen ıslaklığım firarda
isyanlarımın başucu şarkısı yankılanıyor
özleminle tarumar
her notası ruhumda
bilmezsin
bilemezsin
istediğini söyle bana
istediğini yakıştır
korkak de
yalancı de
haram et içinde büyüyen yüreğini
ektiğin her tohumu geri sök toprağından
fırtınalarım hiç dinmeyecek
uzak…en uzak denizlerde
hiç eksilmeyecek gözlerimden esmer tenin
kokun yangın soluğumda
asla geçmeyecek parmak uçlarımdan
yumuşak sıcaklığı bedeninin
ama
ama eksikliğinde yürüyeceğim
hiç bitmeyecek yollarda
ve sen dönmeyeceksin
ne dersen de
zavallı de
hain de
bir daha dönme de
simsiyah bir güneş doğuyor sensizliğin önüme sürdüğü her gün ve ben yürüyorum nereye gittiğimi bilmeden…görmeden…simsiyah
07.04.2006
Atilla GülerKayıt Tarihi : 7.4.2006 23:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)