Haykırmak istiyordu
Daha fazla dayanamayacaktı
Sesini duyabilecek kimse yoktu orada
Kimse duymak istemiyordu.
Kendisi de korkuyordu sesinden
İçinde boğuyordu sesini.
Patlamak üzereydi susuşu.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Güne gelen şiiri kutluyorum. Teşekkür ediyorum. Şairi rahmetle anıyorum. İyi ki doğmuş...
İyi ki bu dünyadan bir Yannis Ritsos geçmiş.
bırakın açsın çiçekler gönlünce
"Haykırmak istiyordu..."
Ama...
"İçinde boğuyordu sesini..."
Ve hala boğuyoruz o sesleri...
Saygıyla...
Böyleydi,
Delik deşik,
Görülmemiş bir şekilde çiçek açıyordu işte.
Görülmemiş bir şekilde çiçek açıyordu işte.
...
Yannis i okumamak delilik...
silmeseydim geçmişteki yorumumu şimdi diyecektim bak ne kadar güzel..' boooommmm....!!! '
belleğimde şiirin, varoluş uçurumları olarak adı kalan bir dizisidir şiirin!!!
görülmemiş bir şekilde çiçek açıyor..
uzun.. çarpışan bir mevsimin biriktirdikleri..
fırtına patladı ve kendini suya bıraktı
beklemekten bileylenmişler
deli ama dingin bir yolculukta şimdi..
okuduktan sonra insanın patlayıp çiçek açası geliyor gerçekten de.....
Bu şiir ile ilgili 9 tane yorum bulunmakta