Görsünler Şiiri - Yunus Akkale

Pireyi pay eder başlar uzaya
Bir zerre toza karış ki görsünler
Durmadan yukarı taş atar aya
Yıldızlara at, yarış ki görsünler

Gözcü olur gözler etrafı şaşı
Kırkına varmadan seksenlik yaşı
Taş altı çıyan münafık başı
Şeytanla bir gün, barış ki görsünler

Niyeti özünde ameli eksik
Rızkı isterde bereketi kesik
Öfke harman olur niceler küsük
Nefretten uzak, sarış ki görsünler

Şüphe etmezde sözünün sahibi
Allah bilirde gönülde gaibi
Eserde her yönden savrulur gibi
Bir yere bağlan, ilişki görsünler

Değişmez tavrı fikri sabıkalı
Çevre bıkkın kendisiyle kavgalı
Bir gün durulmaz ki her gün dalgalı
Bir parça varı, bölüş ki görsünler

Sinek bile uçsa sinirler gergin
Atasına söver kardeşine dargın
Dedi kodu yaparda düşer yorgun
Acı acı bir, gülüş ki görsünler

Allah’tan korkan derken bil seveni
Dürüst ol ki herkes duysun güveni
Suizan yok sağlam bağla deveni
Birbirini sev, kaynaş ki görsünler

Mutluda görün ki yalandan hayal
Sağı solu birleştir orta bir yol
Ele gelirse tutunacak bir dal
Kış geçer yaza, kavuş ki görsünler

Gerçek kalıcı bir tuhaf fantezi
Mahşerde eşit tartarda terazi
Kötü olmasın gerideki mazi
Farklıda farka, alış ki görsünler

Yunus öne bak geçmişi firenle
Kurt avına gitme öten sirenle
Hep yılanla bir çuvala girenle
Menzile ilkin, yetiş ki görsünler

3 Ağustos 2007 Andırın