Görsün Zalimler Şiiri - Muharrem Üzümlü

Görsün zalimler

Felek sana arzuhalim vardır.
Vefasıza da bir sözüm vardır.
Benim durumum pek zordur.
Kaderimden mi bilemiyorum
Bilmem,bilemem ki nedendir.

Her zaman her şartta kendime
Ve başkalarına dürüstüm ben.
Ondan hep yol alıp,ayaktayım.
Ondan kendimle barışığım ben.
Ama barışık olamadım seninle.

Sevgileri tez kaybediyor insan
Pişmanlıksa çok uzun sürüyor.
Aşk,sevgi sözü, çok kullanırsa,
O kadar çabuk anlamı azalıyor.
Bizimkinin anlamı da kalmadı.

Tesadüf sonucu çıktı karşıma.
Sevgisiyle dertler açtı başıma.
Çok sevdim diye çıktı karşıma.
Ne dertler açtı benim başıma.
Zehirler kattı ekmeğime aşıma.

Sevgi,arkadaşlık, dost arasına.
Aşkların ve sevdaların arasına.
Mesafe sınır giremezmiş derler.
Fakat,bizimkinin arasına girdi.
Sen koydun hep mesafeyi sınırı.

Sevdiğime bin pişman etti o yar.
Çatmışsın sen,yazık vefasız yare
Kalbi,gönlü,özü,sözü,kendi kara.
Vicdanı kara,sevgisi sevmesi kara.
Bense çok seven garip bir fukara.

Allah’ım Kerim,Kerem sendedir.
Dertliye derman da hep sendedir.
Çare sende nimet sende sendedir.
Sende nihai adalet hep sendedir.
Vefasıza göster adaletiniTanrım.

Zalimlere göster hakkı hukuku.
Edenin nasıl ettiğini bulduğunu,
Yapanın nasıl yaptığını çektiğini,
Göster,göster ki anlasın,yaşasın.
Görsün zalimler,hainler,dönekler.

16.11.2007
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi