(Şair Hatice Karahan(Pinhan)’ın şiirine nazirem)
Kadim o sevgimiz, külleniyorken
Görsen sever miydin? Yine sen beni.
Penceren sislenip tülleniyorken
Görsen sever miydin? Yine sen beni.
Onbeş, onaltıydı o gün yaşımız
Aşk sarhoşu idi akıl başımız
Şimdi dökük kirpik ile kaşımız
Görsen sever miydin? Yine sen beni.
Köyde komşu idik evler yakındı
Sevgimize gıpta ile bakındı
Sor gönlüne; niye sevgi sakındı?
Görsen sever miydin? Yine sen beni.
Köydeyken tarlada bazen çalıştım
Tebessümün yaktı sana yılıştım
Her türlü çileye bak hep alıştım
Görsen sever miydin? Yine sen beni.
Yetmişe dayandım kalmadı gençlik
Yaş kemale erdi tükendi dinçlik
Sende aşk olmadı, gördün iğrençlik
Görsen sever miydin? Yine sen beni.
Karşılığı varsa, sevda bu işte
Sonu vuslat olmaz böyle gidişte
Bazen gelse idim uyurken düşte
Görsen sever miydin? Yine sen beni.
Nice âşık sevip çaresiz yanmış
Mutluluk görmemiş acıyı banmış
B e h l ü l bitap düşüp kabre uzanmış
Görsen sever miydin? Yine sen beni.
09.02.2025
Kayıt Tarihi : 9.2.2025 15:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!