Görsem de bir görmesem de

Üstat Osman Yüksel Serdengeçti’ nin “ Gelsen de bir gelmesen de” şiirinden esinlenerek kaleme aldığım bir şiir… Affola…

Görsem de bir görmesem de… / Gelsen de bir gelmesen de…

Sevdim seni şu yalan dünyada,
Bilsen de bir bilmesen de.
Düştüm ben bir kere bu derde,
Deva olsan da bir olmasan da…

Akşam olur bakarım yollarına,
Sabah olur açarım gözlerimi seninle,
Hayalin gerçek oldu aslında,
Gelsen de bir gelmesen de…

Düşürdün beni dilden dile,
Koşturdun peşinden deli divane,
Artık olmasa rüyalarımda,
Görsem de bir görmesem de…

Kor,kor ateşe atsan da,
Rüzgâr olup harlasan da,
Bir tas suya hasret bıraksan da,
Yansam da bir kül olsam da…

Hazan olan ömrümde baharı görsem de,
Yüzüme bir gülümseme yayılsa da
Ama sevinçten ama kederden ağlatsan da,
Gözyaşımı silsen de olur silmesen de…

Alıştım artık nasır olan yokluğuna,
Şahittir bağrıma bastığım kırık taşlarda
Adını kazımıştım yüreğime kanata, kanata,
Artık unutsan da bir unutmasan da

Göçüp gitsem şu yalan dünyadan,
Biterse otlar mezarım başında,
Elinde bir testi su ile,
Gelsen de bir gelmesen de