Görsek Mi Görmesek Mi

Ruh ayrılmış bedenden ben ki bende değilim
Saatları sonsuza, kursak mı kurmasak mı
Uhrevi âlemdeyim ben ki tende değilim
Erenler kapısında, dursak mı durmasak mı

Yaratılan her şeyde akıl almaz bir sır var
Sır perdesi sandığın görünür azar azar
Yepyeni bir can gelir yaşlı bir canı kovar
Erenler dergâhına, girsek mi girmesek mi

İlahi hikmetine sorgu sual soramam
Var ettiğin alemde hiçbir kusur aramam
Halk ettiğin evrenin hayalini kuramam
Yol yakınken menzile, varsak mı varmasak mı

Koskoca kainâtı hiç yok iken var eden
Yedi kat yere göğe dağa taşa hükmeden
Ne yapar sonsuzlukta bu âlemden göç eden
Mevlâna’ya Yunus’a, sorsak mı sormasak mı

Baktıkça gök kubbeye aklım aciz kalıyor
Rabbim verdiği canı vadesinde alıyor
Dolular boşalıyor boş gönüller doluyor
Yılların bittiğini görsek mi, görmesek mi

Hakikat ortadayken dil neden yalan söyler
Gözlerin gördüğünü gönüller tasdik eyler
Erenler meclisinde yere dökülür meyler
Huşu eden gülleri, dersek mi dermesek mi