Asılmışım vurulmuşum dövülmüşüm bir köşede
İnsanlık için ölsen, eş görmez dost görmez
Bayrak için geldim ölmeye, kader itti öteye
İt/en görmez, satan görmez, çalan görmez
Sokakta ipsiz çulsuz hayin kol geziyor
Her bir köşede zalimler mazlumu eziyor
Yetkili kaçıyor yetkisiz duymayana söylüyor
Halk, işık görmez, güneş görmez, yol görmez
Necip der; bu diyarda çakllar köpekler bitmez
Biri gelir biri gider, sorsan onlarsız devir dönmez
Sakın aldanma gardaş, onlar zararlı kar etmez
Dümen böyle, dönen görmez, duran görmez
Suyu temiz huyu temiz çok insan bulunmaz
Düzen çarpma çırma düzeni, bundan şaşılmaz
Yiğit ol, berduş ol, it oğlu ol, onun hiç fark edilmez
Çark böyle işte yiğit görmez, dürüst görmez, saf görmez...
(N.K. 20 Şubat 2011)
Necip KüçükKayıt Tarihi : 21.2.2011 10:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!