Yar saçına karmı yağdı
Umut vermez bakışların
Gülmez yüzün soğuk dağdı
Halim görmez bakışların
Hangi yalan esir aldı
Gönlün geçti gözün daldı
Bütün dertler bana kaldı
Seven bilmez bakışların
Diken dolmuş dalda gülün
Figan eder duy bülbülün
Mecnun'uyum sende çölün
Gözüm silmez bakışların
Yana gelir elim kolum
Üzme yeter bende kulum
Yaktın içim sönmez solum
Neden gülmez bakışların
Kırık kalem derde koydu
Güvenimi eller soydu
Bu dünya ya nefsim doydu
Merhem sürmez bakışların.
Kayıt Tarihi : 11.9.2019 04:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Karakaya 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/11/gormuyor.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!