Görmüşüz Şiiri - Vedat İriz 2

söylemek dile, anlamak kalbe bakar
takılmazsan lafıza nice manalar çıkar
hem çer çöp üstten ırmak alttan akar
dalıp derine inci mercan bulanlar görmüşüz

mülk O'nundur ta ki zerreden şemse
yok kimsede kendine ait bir elbise
zahirden batına, afaktan enfüse
yol bulup içten içe, içten hiçe gidenler görmüşüz

benlik duvarın yıkmadan var olunmaz
kibri terk etmeden hak yolu bulunmaz
bir O vardır diyen benliğine sarılmaz
kırıp enaniyet zincirin Hakk'a varanlar görmüşüz

kendine gelmeyen nere gitse yabandır
kalbe işlemeyen söz sadece beyandır
varanda söyleyen de ol tevhide ayandır
Birden başka birşey görmeyenler görmüşüz

zahirde gördüğün kusur senin batînın
hem şu yanan ne ateşin ne tütünün
gölgesiyim diyerek bir bütünün
hak perest hûdabin kemale erenler görmüşüz

eşya esmanın gölgesinin gölgesi
esbab izzet ve azametinin perdesi
kitab-ı kainat O nun bir ilannamesi
mektubat-ı ilahi bilip okuyanlar görmüşüz

dünya fenadan bekaya kurulu pazar
edilmez imiş fenaya hasr-ı nazar
arif işi anlar gafil rüyada gezer
hayalden sıyrılıp hakikate geçenler görmüşüz

esbap kutusundan derin kuyu yok
düşen boğulur oysa zerre suyu yok
emr-i İlahi olur başka yolu yok
görüneni perde bilip yırtanlar görmüşüz

her ne var ki dizgini O nun elinde değil
hangisi tesadüf hangi zerre müstakil
yoktur put, yoktur O'ndan başka fail
la faile illallah sırrına kavuşanlar görmüşüz

madde gözün mana gönlün nimeti
eşya dediğin şey esmanın silüeti
kalbi münevver neylesin şu sureti
gölgeden asıla yol bulanlar görmüşüz

cemal ile celali bir gören
kahrında lutfunda hoş diyen
tevhide, teslime tevekküle giren
hiçlikle var olan gönüller görmüşüz