Görmüşüz
Altı delik ayakkabıdan dünyaya sızan hüzünleri görmüşüz
Kaldırımda açan çiçeğin geçmişimize sövdüğünü görmüşüz
Sabahlara küsen güneşin Ay’a yakarırken ağladığını görmüşüz
Tarih üzerimize gece gibi kusarken ışık saçan böcekleri görmüşüz
Dillerimiz söylerken bazı yalanları doğrulardan kaçtığımızı görmüşüz
Dünya geçici derken peşi sıra ölümden korktuğumuzu görmüşüz
Acıların tatbikinde bitap düştüğümüzü görmüşüz
Merhem diye diyar diyar gezerken aşkımıza yenik düşmüşüz
Cereyan ederken tarih bütün hışmıyla, hakikate körmüşüz
El diyarlarında ellere ne derken yaşamımıza küsmüşüz
Özlerken iki göz odalı evde, utancımızdan ölmüşüz
Modern çağ deyip geleneksel hayallere dalmışız
Sokakların en güzelinde yürek çıkmazına denk düşmüşüz
Yıkılmaz imparatorlukların tarihteki tozuna dalmışız
Zulmedenin yanında durup mazlumun ahına üzülmüşüz
El pençe divan af dilerken affa layık olmadığımızı öğrenmişiz
Gelecek uzak geçmiş uzak biz anlarda kaybolmuşuz
Kayboluşlarımız yüzümüze çarparken bir umut ya rab demişiz
Umutları yaratan umudumuzla başbaşa bırakma bizleri
Kayıt Tarihi : 22.5.2020 22:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!