Nasıl kaçtıysa ellerimden yüzün
Avuçlarımdan iğrendim bugün
Arkanı dönmeden yürüdüğün zamanlar
Gök kuşağını andırır yollar
Ve inan ben de usanmadan izlerim
Karanlık iner bu şehre
işte o zaman gittiğini bilirim
Ama sanma bütün bunlar yeni hep bana
Nasıl ki bu ışıklı şehir karanlıklara alışık
ve bende gidişlere
Nasıl ki daha güzel gece bu şehirde
Bende sensiz öyle güzelim işte
Oysa merdiven, merdiven yükselir yaşamın
Gençliktir sendeki koşarak tırmanırsın
Bu yüzden aşk sende ateşli bir propagandadır
yükseklik dokunur bana da
bence bir çift güvercin kanadıdır
Nasıl beklerim ki anlamanı
Bu memlekette güvercin olmak yasadışıdır.
Sorgularda kırılan kanatlar,
Göz altında düşüp ölen sevdalar
Aslında işkenceyle büyüyen çocuklardır
Bu yüzden severim seni,
arkanı dönmeden yürüdüğün zamanlar.
Güvercinler düşer geçtiğin yollardan
Ama sen görmezsen ölmüş sayılmazlar
görmezsen sayılmam bende onlardan
Nitekim kimse görmese de kaydı tutulur her sonun
Büyüyen çocuğun, inen karanlığın, düşen kuşun
Terk edilişin reddedilişin ve her kavuşmanın
Sen arkanı dönmesen de yürürken
Kaydı tutulur ardından bakanların
Ama bu kayıtlara geçmesin
Sevilmemenin sabıkası ağır olur
Bu küçük kızın elinden çıkacak bir şiirle
Bu devir bitmez belki, sebebimiz olur
Avuçlarımı idam ederiz, gözleri kahraman olur
Nasıl kaçtıysa ellerimden yüzün
Avuçlarımdan iğrendim bugün
Kayıt Tarihi : 30.5.2006 02:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)