Yanıyorum söndüren yok etrafta
Kim kime söndürmezler bekleme
Nasıl yandım düşün taşın yaklaşma
Taş atanlar ateş vereni görmezler
Hayel kurmuştum hep yarım kaldı
Önüm hep kış oldu yazı bekledim
Zavalı dediler güldüm hep geçtim
Zaman çelme taktı geride kaldım
Gelmediki ki sıra doyunca gülüm
Geçerken bakmadı tanırım diye
Bir gün elbet sıra bana gelecek
Yapmam onun düşman da olsa
Sınırda insan var yürürüm düşmem
Adalet kanun sa parmağı kesmem
Önünde durmayın güneş doğacak
Umut var yıkılmaz dim dik duracak
Kayıt Tarihi : 10.12.2016 10:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
ETRAF KAM AĞLIYOR GÜLEN GÜLENE KİMİ HASTA KİMİ DERTLİ KİM BİLİR HAVASI VAR ZENGİN GİRMİŞ İÇERİ FAKİR KURU KEKMEK SOFRA BOŞ TABAK? ?
![Navruz Kaplan](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/12/10/gormezler-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!