Görmez misin? Şiiri - Yavuz Değirmenci

Sinemde ki yangınlar,sen gidince başladı
Derin-derin harlandı,tütüyor görmez misin?
Kanattı yüreğimi,ta bağrımı şişledi
Müjganın gam okları,batıyor görmez misin?

Bu gönül ayrılığın zehrini tattığın da,
Hasretin bedenimi girdaba attığın da,
Bakışların derdime yeni dert kattığın da,
Pençesini böğrüme, atıyor görmez misin?

Ansızın çekip gittin yanımdan bir el gibi
Saatler kanatlandı, hayatımdan yel gibi
Dökülürken yaşlarım, kirpiğimden sel gibi
Yüreğim bedenimi satıyor görmez misin?

Seni gördüğüm ilk gün,daha taze fidandın
Her şey çok güzel iken, yadulara inandın
Gençliğin baki kalır, günler bitmez mi sandın
Ömür dediğin bir-bir,bitiyor görmez misin?

Kılı kırk yaran aşık artık mazide kaldı
Tacirlerin yerini hep kalpazanlar aldı
İyi ile kötüyü
Bozuk terazi ile, tartıyor görmez misin?

Ateşinle yakıldı,közle doldu sinemiz
Bitti dizlerde derman,kalmadı bahanemiz
Gönül bahçem yıkıldı, viran oldu hanemiz
Bülbül uçtu baykuşlar ötüyor görmez misin?

Şu feleğin fendine dönüp çatasım gelir
Gelip bir gün aşına zehir katasım gelir
Doldurup mavzerimi kurşun atasım gelir
Kör şeytan iki de bir,dürtüyor görmez misin?

Yüce Mevla’dan sana, kavuşmayı dilerken
Bana küsen talihim, yadulara gülerken
Gözyaşlarım içimde, son umudu silerken
Cellat üstüme kefen örtüyor görmez misin?

Gitti benden mutluluk, gitti kalan neşemde
Teselli vermez artık, bitti en son şişemde
Hayallerim yıkılmış, yığılmışım köşemde
Yavuz kapında mevta, yatıyor görmez misin?