Görmez gönül Şiiri - Osman Onuktav

GÖRMEZ GÖNÜL​

​

​

​

Söz dinlemez gönlüm ne kış ne de yaz
Kendine bir düzen kur desem kurmaz
Kurduğum hayaller delice biraz
Akar duygularım dur desem durmaz

Durduğum yürekte tutunmam dala
Dereyi geçerken binmedim sala
Zehrimi kusarken sitemim bala
Derdimi feleğe sor desem sormaz

Sorduğum güzelin nazları bitmez
Def etsem bacadan kapıdan gitmez
Tutkuyu yenmeye ömrüm de yetmez
Dünyanın dibine vur desem vurmaz

Vurduğum her yerde güller açarken
Doluya tutuldum aşktan kaçarken
Yalnızlık resmettim sefil naçarken
Kibirli tavrımı kır desem kırmaz

Kırdığım onca kalp hüznü yaşıyor
Silinmez binlerce anı taşıyor
Ettiğim ahlara alem şaşıyor
Zamanı geriye sar desem sarmaz

Sardığım belayı takmam kafaya
Sefayı ararken düştüm cefaya
Boş kalsa sol yanım girmez hizaya
Kördüğüm atıp da ör desem örmez
Kör olmuş gözlerim gör desem görmez
​

Osman Onuktav​

​

Kafkasi​

​

​

​

02/16/2018